កម្មវិធីគោលដៅជាតិអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច-សង្គមតំបន់ជនជាតិភាគតិច និងតំបន់ភ្នំតំណាក់កាល២០២១-២០៣០ នៃតំណាក់កាលទី១ ចាប់ពីឆ្នាំ២០២១-២០២៥ ដែលបានចេញការប្រកាសដាក់ឲ្យប្រើប្រាសតាមសេចក្តីសម្រេចចិត្តលេខ ១៧១៩/QÐ-TTg ចុះថ្ងៃទី១៤តុលា ឆ្នាំ២០២១របស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃរដ្ឋាភិបាល រួមមានទាំង អស់១០គម្រោង។ ក្នុងនោះ អនុគម្រោងទី១ត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយសម្រាប់ដោះស្រាយករណីខ្វះដីធារសង់ផ្ទះ ផ្ទះស្នាក់នៅ ដីផលិត និងទឹកប្រើប្រាស់។ គម្រោងនេះ រួមមានទាំងអស់៤ខ្លឹមសារ ក្នុងនោះឧបត្ថម្ភផ្លាស់ប្តូរមុខរបរចំណុះដីផលិត។ ចាប់ពីឆ្នាំ២០២២-២០២៣ លើភូមិសាស្ត្រខេត្តកាម៉ាវមាន២១១គ្រួសារបាន អាស្រ័យផល។
ផ្តើមពីនោះ ករណីរដ្ឋអំណាចភូមិភាគដែលមិនអាចផ្តល់ដីផលិត គឺគ្រួសារ គ្មានដីឬក៏ខ្វះដី ខ្វះដីផលិតក៏ទទួលបានការឧបត្ថម្ភផ្លាស់ប្តូរមុខរបរមួយលើក។ បណ្តាគ្រួសារស្ថិតក្នុងមុខយោងតាមការណែនាំរបស់គណៈកម្មាធិការជនជាតិដែលបានធ្វើការជម្រើស ទទួលបានការឧបត្ថម្ភមិនលើសពីទឹកប្រាក់១០លាន ដុងសម្រាប់១គ្រួសារដើម្បីទិញសម្ភារៈឧបករផ្សេងៗដើម្បីធ្វើសេវាផលិតកសិ កម្ម បង្វែមុខរបរចិញ្ចឹម ដាំដុះ ផលិតជួញដូរផ្សេងៗជាដើម ឬក៏រៀនរបរសម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរមុខរបរការងារធ្វើ។
ស្រុកត្រឹងវុំាងថើយ ជាស្រុកដែលមានជនរួមជាតិភាគតិចរស់នៅច្រើនកុះករ ដោយមានចំនួន២.២៩០គ្រួសារ ក្នុងនោះនូវមាន១១៦គ្រួសារក្រនិង១១១គ្រួសារប្រកៀកក្រ។ ព្រមទាំងមាន១២ភូមិក្រលំបាកពិសេសស្ថិតតាមបណ្តាឃុំដូចជា ខាញ់ហឹង ខាញ់ប៊ិញតី ខាញប៊ិញតីបាក់ ខាញ់ប៊ិញដុង...។
ដើម្បីជំនួយផ្លាស់ប្តូរមុខរបរចំណុះដីផលិត ការរិយាល័យជនជាតិស្រុកបាន សហការជាមួយបណ្តាឃុំ និងទីរួមស្រុក ដើម្បីពិនិត្យឡើងវិញចំពោះបណ្តាគ្រួសារដែលស្ថិតក្នុងមុខសញ្ញាតាមកំណត់។
ឃុំខាញ់ប៊ិញដុង និងខាញ់ប៊ិញតីបាក់ បានជំនួយពូជឈើដាំ សត្វចិញ្ចឹមជូនបងប្អូនប្រជាជនដែលជាមុខសញ្ញាអាស្រ័យផលតាមកម្មវិធី។
លោកផាងវុំាងវៀត ប្រធានការិយាល័យជនជាតិស្រុកត្រឹងវុំាងថើយ ឲ្យដឹង៖ “មកទល់សព្វថ្ងៃ ស្រុកក៏មានជាង១០០គ្រួសារដែលបានទទួលការឧបត្ថម្ភជា ទឹកប្រាក់តែមួយលើកគត់ ដោយមួយគ្រួសារទទួលបាន១០លានដុង។ បន្ទាប់ពីបណ្តាគ្រួសារទទួលឧបត្ថម្ភប្រាក់សុទ្ធ គណៈកម្មាធិការប្រជាជនគ្រប់បណ្តាឃុំណែនាំគ្រួសារទាំងឡាយនោះស្តីពីការទិញសម្ភារៈ និងពូជឈើដាំ សត្តចិញ្ចឹម ផ្សេងៗឬក៏ដាំបន្ថែបន្ថែម បង្កើតរបរជួញដូរជាដើមតាមតម្រូវការដែលខ្លួនបានចុះឈ្មោះតាំងពីដំបូង ព្រមទាំងអនុវត្តការទូទាត់បញ្ជីតាមកំណត់”។
ថ្វីត្បិតតែដូច្នោះ បើយោងតាមប្រសាសន៍របស់លោកវៀត ចំនួនប្រាក់ដែលបានឧបត្ថម្ភគឺនូវស្តួចស្តើងណាស់ប្រៀបជាមួយតម្រូវជាក់ស្តែង ពិតជាពិបាក សម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរមុខរបរថ្មីឲ្យបានលំនឹង ពោលគឺមិនទាន់អាចអះអាងបានថានិងមានការលំណឹងដ៏យូរអង្វែងនោះទេ ដូច្នេះហើយ លទ្ធផលលើកដំបូងក៏មានកម្រិតទាបណាស់ដែរ។ ថ្នាក់លើគួរពិនិត្យឡើងវិញចំពោះការកំណត់កម្រិត ឧបត្ថម្ភបែបណាឲ្យមានការសមស្របដើម្បីអាចនឹងជំនួយកម្លាំងសម្រាប់រាល់ មុខសញ្ញាដែលអាស្រ័យផលទាំងឡាយមានលក្ខណៈឈានឡើង។
ផ្តើមពីការជាក់ស្តែងបានឲ្យឃើញថា ប្រភពធនធានសម្រាប់អនុវត្តរាល់ បណ្តាគោលនយោបាយជនជាតិ ទោះបីគ្មានការអាទិភាពក៏ដោយ តែក៏នូវមានកម្រិតទាបណាស់ដែរប្រៀបជាមួយតម្រូវការជាក់ស្តែង។ ក្នុងនោះ ការផ្សព្វ ផ្សាយវិនិយោគតាមបណ្តាភូមិភាគនូវមានការជួបលំបាក់ខ្លាំង គ្មានសមត្ថភាព សម្រាប់ការប្រមូលផ្តុំនៃប្រភពដើមទុនសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ក្នុងប្រជាជនដើម្បីរួមគ្នា អនុវត្ត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត តំបន់ជនជាតិភាគតិចទូទាំងខេត្តសុទ្ធសឹងជាតំប់ជួបពិបាកតាំងពីដំបូង ហើយគ្រោះធម្មជាតិក៏តែងកើតមានជារឿយៗ ដូច្នេះហើយក៏ បណ្តោយឲ្យប៉ះពាល់យ៉ាងធំណាស់ដែរដល់ការរស់នៅរបស់បងប្អូនប្រជាជន រួមទាំងលទ្ធផលនៃការផ្សព្វផ្សាយអនុវត្តរាល់បណ្តាកម្មវិធី គោលនយោបាយ ឧបត្ថម្ភរបស់តំបន់ផងដែរ។
ផ្តើមពីប្រាក់ដែលបានបុល និងប្រាក់ឧបត្ថម្ភ រួមផ្សំដើមទុនរបស់គ្រួសារ បងស្រីហ៊ឺវធីនួន នៅភូមិគិញឌឹងB ឃុំខាញ់ហឹង ស្រុកត្រឹងវុំាងថើយ ក៏បានពង្រីកទម្រង់ដាំត្រសក់យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពផងដែរ។
ដោយឡែកចំពោះគម្រោងទី១ ក៏មិនទាន់មានលិខិតតុបករណ៍កំណត់ណា មួយដែលច្បាស់លាស់ស្តីពីយន្តការ “បង្កើតមូលនិធិដីផលិត” សម្រាប់ជំនួយ ឧបត្ថម្ភបណ្តាមុខសញ្ញាអាស្រ័យផល។ ដូច្នេះហើយ គ្រប់បណ្តាភូមិភាគនៃតំបន់ជនជាតិភាគតិចទូទាំងខេត្ត សព្វថ្ងៃក៏គ្មានមូលនិធិដីរដ្ឋសម្រាប់ឧបត្ថម្ភផ្ទាល់ ខាងដីផលិត ដូច្នេះហើយទើបអនុវត្តតាមវិធីសាស្ត្រឧបត្ថម្ភផ្លាស់ប្តូរមុខរបរចំណុះផ្តល់ដីផលិត។ នេះគឺជាដំណោះស្រ័យដ៏ចាំបាច់ តែកម្រិតនៃការឧបត្ថម្ភច្រើនជាអតិបរិមាតាមការកំណត់នូវទាប ទើបបណ្តោយឲ្យភូមិភាគទាំងឡាយមានការ ជួបលំបាកក្នុងការជម្រើសមុខរបរសមស្របសម្រាប់ឧបត្ថម្ភផ្លាស់ប្តូរ និងធានាអភិវឌ្ឍន៍យ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពរបស់កម្មវិធី៕
អត្ថបទនិងរូបថត៖ គ្វីញអាញ